Prezentujemy tu słowniczek pojęć z dziedziny medycyny naturalnej.
Zapraszamy do lektury dalszej części artykułu.
Homeopatia
Jest to dziedzina medycyny naturalnej, która polega na klinicznym wykorzystaniu prawa podobieństw oraz stosowania nieskończenie małych dawek leków produkowanych również zgodnie z tą zasadą.
Homeopatia klasyczna
Jest to najstarsza odmiana homeopatii, w której przestrzega się w sposób stanowczy następujących zasad: zasady podobieństwa; zasady jednego leku; zasady całościowego traktowania chorego człowieka z uwzględnieniem nie tylko symptomatologii jego konkretnej dającej się nozograficznie wyodrębnić choroby, ale wszystkich okoliczności wewnętrznych (somatycznych oraz psychicznych) i zewnętrznych, aktualnych i przeszłych, które towarzyszyły pojawianiu się zmian i objawów chorobowych
Homeopatia kliniczna
Jest to odmiana homeopatii, która stara się dostarczyć metod terapii polegających na klinicznym zastosowaniu prawa podobieństw konkretnych nozograficznie wyodrębnionych chorób. W homeopatii klinicznej nie wyklucza się stosowania homeopatycznych leków kompleksowych.
Homeopatoza
Każda choroba, którą można skutecznie leczyć za pomocą leków homeopatycznych. Aby konkretna choroba była homeopatozą, muszą być spełnione dwa warunki: -zmiany chorobowe muszą być odwracalne -muszą istnieć leki homeopatyczne, w których zakresie toksygologiczno-klinicznym są zmiany chorobowe i objawy charakterystyczne dla danej choroby. Rozróżnia się homeopatozy absolutne i homeopatozy względne.
Homeopatoza absolutna
Jest to choroba, w której samo leczenie homeopatyczne jest leczeniem wystarczającym.
Homeopatoza względna
Jest to choroba, w której leczenie homeopatyczne ma charakter komplementarny. Użyteczność stosowania homeopatycznej terapii komplementarnej polega na tym, że: – sam lek homeopatyczny może również oddziaływać leczniczo bezpośrednio na procesy chorobowe, chociaż nie wystarcza do ich unicestwienia – lek homeopatyczny może zwiększać skuteczność podawania leków klasycznych – lek homeopatyczny może zapobiegać lub zmniejszać działania uboczne leków alopatycznych.
Hormeza
Powszechne zjawisko biologiczne, polegające na tym, że: – niskie natężenia bodźca pobudzają aktywność komórki – średnie natężenia tego samego bodźca hamują jej aktywność – wysokie natężenia niszczą komórkę (bodźce tego samego typu).
Materia medica homeopatica
Opisy zakresów toksykologiczno-klinicznych leków homeopatycznych
Modalności
Modalności są to okoliczności, w których następuje nasilenie zmian chorobowych i ich objawów, lub też zmniejszenie tego nasilenia (poprawa lub pogorszenie). Modalności mogą być różnej natury: -modalności czasowe (poprawa lub pogorszenie w określonym rytmie czasowym) -modalności o charakterze okoliczności atmosferycznych lub klimatycznych -modalności pozycyjne (poprawa lub pogorszenie w zależności od pozycji ciała) -modalności zrelatywizowane do procesów fizjologicznych (np. poprawa lub pogorszenie w czasie miesiączki, po oddaniu moczu itp.) -modalności psychiczne (poprawa po pocieszaniu, pogorszenie po sprzeciwie itp.)
Pranalewka
Substancja wyjściowa do produkcji leku homeopatycznego powstała na skutek maceracji w alkoholu- przez ściśle określony czas – całych roślin, minerałów, zwierząt lub ich fragmentów. Sposób wytwarzania pranalewek jest opisany w farmakopeach homeopatycznych
Prawo podobieństw
Prawo podobieństw często jest wypowiadane za pomocą skrótowej formuły łacińskiej: "Similia similibus curantur"( To samo leczy się tym samym ). Treść w pełni rozwiniętej formuły prawa podobieństw można przedstawić w następujący sposób:
- Każda substancja aktywna toksykologicznie podana osobie zdrowej wywołuje charakterystyczne dla niej zmiany chorobowe i objawy
- U każdego pacjenta występują charakterystyczne dla jego choroby objawy chorobowe
- Substancja, która w badaniu doświadczalnym wywołuje charakterystyczne objawy, podana w małych lub nieskończenie małych dawkach jest lekiem dla chorego, u którego występuje podobny zespół objawów chorobowych.
Typ wrażliwy
Typem wrażliwym nazywa się w homeopatii te osoby, u których w eksperymencie homeopatycznym (HBL) po podaniu subtoksycznych dawek badanej substancji występuje najwięcej objawów charakterystycznych dla tej substancji
Zakres toksykologiczny leku homeopatycznego
Jest to ogół zmian chorobowych, objawów, modalności, pojawiających się po podaniu zdrowemu człowiekowi subtoksycznych dawek substancji, z których leki homeopatyczne są produkowane. Zakres toksykologiczno-kliniczny jest ustalany w drodze specjalnych badań (HBL-Homeopatyczne Badania Leku)